We zijn nu in Argentinië, eigenlijk aan de andere kant zo
ongeveer van het gebied Torres del Paine in Chili. Er is hier een groot gebied
met gletschers en nog eens gletschers. die liggen allemaal boven een kaal en
dor gebied van wat ze hier "pampa´s" noemen. Daar groeit bijna niets.
Deels door de altijd aanwezige harde wind, deels door de droogte. Het regent
hier bijna nooit (behalve dan vanmorgen!!). We zijn met een excursie naar de
grootste gletscher geweest, de Perito Moreno, waar je vlak bij kunt komen. Echt
prachtig mooi en heel bijzonder. Er braken soms stukjes af die met een knal in
het water eronder terecht komen... het leek wel of er geschoten werd!
Er waren wel veel toeristen, iets wat we in Chili minder hadden. Maar niet teveel nog.. over een paar jaar schijnt het hier uit de hand te lopen.
Calafate, het plaatsje waar we nu zijn, heeft nu 18.000 inwoners, in drie jaar tijd is het aantal verdrievoudigd... de bouw van huizen en hotels loopt volledig uit de hand.. jammer is dat. Er is geen controle op wat men neerzet op een leeg stukje land, heel anders allemaal dan bij ons. Morgen hebben we een vrije dag en hebben we een tochtje besproken met een boot naar een paar andere gletschers, waar je ook langs kunt wandelen. De dag daarna gaan we naar het verste zuiden.... Onze reis verloopt prima en gezellig ook. Dick is weer volledig van de partij en geniet met volle teugen. Als we een beetje te ver willen lopen blijft hij in het zonnetje zitten en dat gaat allemaal vanzelfsprekend eigenlijk. Het zonnetje is hier trouwens altijd een beetje koud... het waait hier eeuwig heel hard, zodat de bomen (voor zover aanwezig) allemaal één kant opwaaien.
Er waren wel veel toeristen, iets wat we in Chili minder hadden. Maar niet teveel nog.. over een paar jaar schijnt het hier uit de hand te lopen.
Calafate, het plaatsje waar we nu zijn, heeft nu 18.000 inwoners, in drie jaar tijd is het aantal verdrievoudigd... de bouw van huizen en hotels loopt volledig uit de hand.. jammer is dat. Er is geen controle op wat men neerzet op een leeg stukje land, heel anders allemaal dan bij ons. Morgen hebben we een vrije dag en hebben we een tochtje besproken met een boot naar een paar andere gletschers, waar je ook langs kunt wandelen. De dag daarna gaan we naar het verste zuiden.... Onze reis verloopt prima en gezellig ook. Dick is weer volledig van de partij en geniet met volle teugen. Als we een beetje te ver willen lopen blijft hij in het zonnetje zitten en dat gaat allemaal vanzelfsprekend eigenlijk. Het zonnetje is hier trouwens altijd een beetje koud... het waait hier eeuwig heel hard, zodat de bomen (voor zover aanwezig) allemaal één kant opwaaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.