De foto's

Klik op de foto hierboven voor een overzicht van de foto's van onze reis.

 

Eenmaal weer thuis

Heerlijk luxe van Schiphol opgehaald door een dochter en uiterst knus naar Zwolle vervoerd was het even wennen aan de temperatuur in huis... ongeveer 30 graden lager dan in Buenos Aires..... dat was weer laagjes-werk!

Hoe fijn een reis ook is geweest... hoeveel mooie dingen we ook hebben gezien en hoe ik weer heb genoten van het Spaans spreken al die weken... ik vind het altijd heerlijk om weer thuis te komen. Weer te kunnen tukken in ons eigen bed, bruine boterhammetjes met kaas en gewoon om zes uur eten.... en dat is niet "de oude dag"...... want dat heb ik altijd al gehad!!

Wat deden we vandaag:

Buddy (Buddilie voor de kleintjes) ophalen uit het pension, waar hij het naar eigen zeggen heerlijk had gehad... een aanrader dus: http://www.dierenpensionzwolle.nl/

Koffers openmaken (even neus dichtknijpen en adem inhouden) en wasmanden volproppen, kadootjes er tussenuit vissen en voorlopige verdeling daarvan uitvogelen.

Met dichte ogen langs de stapel post post lopen.

Antwoordapparaat afluisteren en eerst eens lekker gaan bellen.

O ja, het is zo te zien kerst-tijd - goed besluit: dit jaar slaan we de kaarten over ... eten we gewoon borenkool met iets.... doen we ook een keer geen boom.

Computer weer aanzetten...... 239 emails met vragen over website marga.eu ... meteen Outlook weer afgesloten!

Voordat ik zo dit weblog afsluit beloof ik mezelf het volgende: wat er ook gebeurt in de komende tijd: denk terug aan deze fantastische reis als je een oppepper nodig hebt of wat licht in de duisternis wilt zien. Hoe bevoorrecht zijn we om, nog altijd samen, zoiets te mogen meemaken.

Op termijn komt er een fotoreportage op de website (http://www.oudje.nl/foto/patagonia/index.html) maar eerst de was en de emails!!

 

Dat was het dan...

Over een uurtje gaan we terug... vanuit Buenos Aires via Madrid naar Amsterdam... van huis tot huis 24 uur als alles meezit!
De laatste dagen in BA waren geweldig... veel gezien... veel gelopen en genoten van de alle facetten van deze enorme grote stad... 3 miljoen inwoners in het centrum.. met alle deelgemeenten eromheen 12 miljoen!

Buenos Aires vervolg

De stadsrit met een bus van deze morgen was een prima manier om de stad een beetje te leren kennen... en dan heb ik het alleen over de ligging van de verschillende wijken.
In de wijk Retiro vind je het mooie gebouw van La Prensa (= pers, ook naam van een dagblad), zie foto hiernaast.
We reden langs La Boca (Boca = mond, wijk gelegen aan de rivier), waar veel toerisme maar ook veel armoede in de bijna sloppen-straten te vinden is. Karakeristieke oude huisjes met veel toeristenprullaria, veel tango-tenten en veel terrasjes.
Daarna langs prachtige parken naar de hogerop gelegen wijken met grote flats voor de beter bedeelden en ambassades, kantoorflats etc.
Overal werkelijk zeer goed verzorgde parken, die gelukkig voor iedereen toegankelijk zijn en die in de weekends druk bezocht worden.
In de middag troffen we Matthijs de Bruijne (zie Google) , een neef van Dick die kunstenaar is en momenteel in BA aan een project werkt. Hij ging met ons in de hele oude metrolijn A naar de beste empanada-tent van de stad en liet ons allerlei gebouwen zien die werden opgeknapt. Hij vertelde heel veel over het dagelijks leven én de problemen van de Argentijnen, met name over de gevolgen van de toestanden van 2001, toen men massaal zijn geld en baan kwijt raakte.

Al met al een goed bestede dag... wel heel erg warm en met name heel erg vochtig.

Buenos Aires

Sinds gisteren in de late middag zijn we in BA, een enorme wereldstad gelegen aan de Río de la Palta (rivier van zilver), waar het 35 graden in de schaduw is... andere koek dan in Trelew (25) en Ushuaia (7)...!! We hebben al vanuit het vliegtuigraampje onze ogen uitgekeken.... wat een stad... wijken als het ware in beetje tussen parken is... veel groen, maar anderzijds enorme hoge flatgebouwen, voor woon en werk zo te zien. Ons hotel ligt in de wijk Retiro, waar ook de Plaza de Mayo is (weet je nog: de moeders met de witte hoofddoeken op donderdagmiddag en -avond... Liesbeth den Uyl en de schrijfster waarvan ik de naam niet meer weet... Bouwhuis of zoiets.

Het hotel ligt op een prima plek en kan zich daardoor permitteren ons te laten uitkijken op een smerige luchtkoker... drinken uit een munten automaat en verder geen service...never mind!

We zijn gisteren meteen de stad in gegaan, door de smalle straatjes met mooie oude koloniale gebouwen... eindeloos veel winkels (vaak open op zondag, niet allemaal) en duizenden Argentijnen aan de wandel met kind en kegel.. tot laat in de avond. Eerst een biertje tegen de hitte (mijn 3 mannen drinken dat met grote regelmaat... oma neemt liever water met zoals dat hier heet " light gas" ... heel weinig prik, prima tegen de dorst). Daarna zijn we naar de Plaza de Mayo gelopen... inmiddels was het donker rn genoten we van de lichtjes.... al met al een geweldige ervaring. Altijd al wilden Dick en ik nog eens naar Argentinië en nu is het zover. De stad is zoveel mooier bewaard gebleven dan bijv. Santiago de Chile, dat vaak werd getroffen door aardbevingen.

Vanmorgen hebben we een city-tour en zullen we ook de wijk Recoleta zien en de rivier...

Walvissen!

Bericht vanuit Puerto Madryn, waar het 25 graden is en dat super de luxe en mooi ligt aan de Atl. Oceaan.
Het is hier verrassend voorjaar, als je op de vaste wal bent. Gisteren op het schip en op het schiereiland Valdés (natuurreservaat zo groot als Overijssel ongeveer!!) was het fris en moest je weer “ laagjes” aan, zoals dat hier heet.
We hebben gisteren walvissen gezien, zo enorm groot dat het wel een duikboten leken… ongelooflijk. Er waren er niet meer zo heel veel, de meeste zijn al weer op trek naar zuidelijker wateren, maar deze waren nog niet klaar met pakken. Ze lagen zo´n beetje te dobberen, af en toe kwamen ze in bijna volle lengte boven water.
Foto´s daarvan maken was niet te doen, het schip ging op en neer en er kwamen enorme golfven over boord. Best eng zo af en toe.
Ik bedacht maar steeds dat als er zo´n boot om zou slaan dat de company dan wel kon inpakken…. En gelukkig is alles goed afgelopen.

We zagen daarna nog zeeolifanten vadsig en lui op het strand liggen, in hondertallen…. De meeste daarvan waren ook weer weg naar andere wateren.
Het meest opvallende bij al die fauna is eigenlijk dat de hele omgeving onbebouwd is… nergens hotels, flats, auto´s of andere uitingen van de beschaving… gewoon NIKS… geen asfaltweg ook, soort stenige wegen, die veel stof doen opwaaien.
We hadden tussendoor 2 uur tijd om te lunchen in een soort berghut aan de Oceaan.. simpel maar lekker en maakten toen een heerlijke wandeling over een pad boven het strand waar de zeeolifanten lagen.
Al met al een onvergetelijke dag, wel lang en vermoeiend, maar alles de moeite waard.

De mini-cruise

Van 2 tot 6 december hebben we een boottocht gemaakt op de Via Australis, een klein cruise-schip.
We hebben gevaren in het Beagle kanaal, in de straat van Maggelaen en rond kaap Hoorn.
Met name dit laatste was erg interessant voor de Nederlanders aan boord, omdat die doorgang van de Atlantische naar de Stille Oceaan door een Nederlandse expeditie is ontdekt.
Er werd aan boord veel informatie verstrekt over de wateren en over flora en fauna; meestal gebeurde dit ´s avonds of laat in de middag.
De rest van de dag werden we twee keer met een Zodiac (rubber boot) naar de wal gebracht voor een excursie... naar een gletscher, een mooi meer of naar een gebied met bijzondere bloemen, bomen of dieren. Je kon kiezen tussen lange en korte tochtjes, afhankelijk van je sportieve prestaties.
Gisteren werden we afgezet op Isla Magdalena, waar 60.000 pinguins aan het broeden zijn. De jonkies komen medio december uit het ei, maar ik had enorm geluk er toch alvast een te zien. Het is een grijs-wit pluizig bolletje, je kunt er al echt aan zien dat het pinguin is.
Het geheel is ongelooflijk.... je ziet de pinguins overal lopen, ze zijn nieuwsgierig en stoer... schreeuwen veel en hebben het heel druk met naar het water te lopen (in dit geval de straat van Maggelaen) om eten te halen en te zwemmen. Het is merkwaardig dat ze hier iedere jaar terugkomen om te broeden; als de kleintjes een paar maanden zijn vertrekken ze weer en is het eiland leeg... dan liggen de holletjes te wachten tot ze volgende jaar (vaak door dezel.efde!!)paren) weer worden gevuld met 1 of hooguit 2 eieren.

We zijn nu weer in Ushuaia (zuid Argentinië) en vandaag gaan we nog op zeeleeuwenjacht met een catamaran. Morgen vliegen we dan door naar Trelew, een heel eind naar het noorden.

Naar het zuiden

Vanuit Calafate vlogen we gisteren naar Ushuaia, gelegen in de provincie Tierra del Fuego in het uiterste zuiden van Argentinië. Hierna houdt de wereld op en kom je in Antarctica.
Ushuaia is de zuidelijkste stad van de wereld, 15.000 inwoners.

Het is een gezellige havenstad, met veel bedrijvigheid en een goed geregeld centrum voor toeristische activiteiten.
Ons hotel ligt aan de haven, vlak bij het centrum van de stad. Het is hier koud en het waait overal behoorlijk, zodat de vele kroegjes en barretjes een welkom punt zijn als je "de stad" in gaat om de handschoenen en de pet of muts, die je was vergeten, alsnog aan te schaffen.
Er zijn veel sportzaken met bergschoenen, rugzakken een aanverwante artikelen; de prijzen voor dit soort artikelen zijn lager dan bij ons, de merken zijn gelijk: North Face, Salomon, Nike, Lowa etc.

Vandaag maakten we een dagexcursie die bestond uit een "trekking" langs het Beagle kanaal met daarna een tocht per kano over hetzelfde water. Dit kanaal (een natuurlijk kanaal, niet gegraven) is de verbinding tussen de Atlantsiche Oceaan en de Pacific.
De trekking erlangs was ruim drie uur flink doorstappen over redelijke paden, soms met keien, boomwortels, houten trappen en glibberige stukken. Steeds prachtige vergezichten op de laatste besneeuwde bergtoppen van de Andes en steeds het zicht op het lichtgroene zoute water van het Beagle kanaal.

We waren in gezelschap van een jong Spaans stel dat op huwelijksreis was (Spanjaarden) en een gids plus chauffeur. Met name de jonge gids Juan had veel zorg voor Dick die met zijn gebroken hand toch wat moeilijker liep. Dicks stoere stok was een absolute uitkomst en hij heeft der tocht prima volbracht.
Na de lunch (in de open lucht broodjes met mayonaise, ham en kaas) gingen we in de kano. Dick haakte af, maar de rest durfde het avontuur aan... en dat was het ook.
Daarom moest ik met de chauffeur in de kano, die al begon met de morbide opmerking dat slechts 1 op de 3 omsloeg..!!
Achteraf was hij onder de indruk van de prestaties van ons Nederlanders.
Al met al was het een perfecte dag, ondanks de wind, de kou en af en toe de regen....

Morgen schepen we in op de Mare Australis, om 5 dagen te gaan varen... mini-crucero noemen ze dat hier. Meer inforamtie daarover hier: http://www.australis.com/EN/videos-google.php